سقف قیمت برای معاملات فولاد در بورس کالا تعیین نشود

مشکلی که در معاملات فولاد وجود دارد، عرضه در بورس کالا نیست. مشکل این است که فروش فولاد در بورس کالا را از قاعده و ریل اصلی آن خارج کرده‌اند. اگر معاملات فولاد در بورس کالا به ریل اصلی آن برگردد و طبق قواعد و مقررات بورس کالا انجام شود، هیچ‌کس با آن مخالفتی نخواهد داشت. قیمت دستوری و تعیین سقف قیمت برای معاملات فولاد در بورس کالا، همه چیز را به هم ریخته است. با سیاست دستوری فرقی نمی‌کند که عرضه در بورس کالا، ۶۰ درصد تولید شرکت‌ها باشد یا ۳۰ درصد تولید آن‌ها. عرضه تکلیفی هر میزان که باشد با سیاست قیمت‌گذاری دستوری، مشکل بازار فولاد حل نمی‌شود.
در کشوری که تولید فولاد، دو برابر مصرف آن است، این‌که بگویند قیمت فولاد بالا می‌رود و متعادل نمی‌شود، قابل قبول نیست. با این تولیدِ مازاد بر مصرف داخلی، ما به‌عنوان تولیدکننده باید به دنبال مصرف‌کننده بگردیم تا محصولات خود را بفروشیم و اصلاً نباید در مورد عدم تعادل در بازار فولاد نگرانی وجود داشته باشد.  از زمانی که در سال ۱۳۸۲، بورس فلزات تأسیس شد و بعداً به بورس کالای ایران تغییر نام داد، معاملات بر اساس عرضه و تقاضا انجام می‌شد و هیچ مشکلی وجود نداشت. برای ایجاد ثبات در بازار فولاد، باید دستورالعمل‌ها و قوانین بورس کالا رعایت شود و در معاملات، مداخله صورت نگیرد. نظارت باید وجود داشته باشد، اما این نظارت باید در چارچوب قوانین و مقررات بورس کالا باشد.