وبسایت رسمی شرکت میهن فولاد
۱۴۰۳ ۰۶ ۱۷
۰ دیدگاه
1 دقیقه
نویسنده: کیمیا حسینی
سایر نام‌های فولاد 3247
ویژگی‌ها و خصوصیات فولاد SKH59
جدول ترکیب شیمیایی فولاد 1.3247
کاربردهای فولاد 3247
پیش‌گرم‌کردن فولاد S2-10-1-8 یا 3247
عملیات حرارتی فولاد 1.3247
خواص مکانیکی فولاد SKH59
خواص فیزیکی فولاد 1.3247
مزایا و معایب فولاد SKH59 یا 3247
تهیه فولاد باکیفیت 3247
سوالات متداول
مطلب مفیدی بود
چاپ مطلب
اشتراک گذاری مطلب
فولاد 1.3247، عضوی از خانواده فولاد های تندبر (خشکه هوایی)–High Speed Steels، به واسطه ترکیب منحصربه‌فرد عناصر آلیاژی خود، از جمله کروم، وانادیوم، مولیبدن و در مواردی تنگستن و در برخی موارد کبالت، مقاومت خوبی در برابر حرارت و سایش از خود نشان می‌دهد. درواقع می‌توان گفت، برای ساخت ابزارها و قطعاتی به‌کار می‌رود که در معرض دماهای بالا و شرایط کاری سخت قرار دارند. در ادامه این مقاله، قصد داریم بیشتر و مفصل‌تر درمورد ویژگی‌ها و جزئیات این فولاد صحبت کنیم. با میهن فولاد همراه باشید.
| آلمان | ژاپن | سمبل |
| S2-10-1-8 | SKH59 | HS2-9-1-8 |
این فولاد، به‌علت وجود عناصری مانند وانادیوم و مولیبدن، از سختی بسیار بالایی برخوردار است که در کنار مقاومت سایشی فوق‌العاده، آن را برای ساخت ابزارهایی که در معرض سایش و فشار قرار دارند، مناسب می‌سازد.
قابلیت فولاد 1.3247 در دستیابی به سختی یکنواخت در سطح و عمق، از دیگر ویژگی‌های آن محسوب می‌شود. این موضوع، به‌ویژه در ساخت ابزارهایی با ابعاد بزرگ و یا ابزارهایی که نیازمند مقاومت به سایش در سطح و عمق هستند، بسیار مناسب است.
فولاد 3247، در کنار موارد ذکر شده، از چقرمگی و مقاومت به ضربه خوبی نیز برخوردار است. این خصوصیت، خطر شکست ناگهانی ابزار را در هنگام کار کاهش می‌دهد. علاوه‌برآن، با سختی پذیری بالا، در مقابل اعوجاج حین عملیات حرارتی دارای مقاومت خوبی است.
حضور کروم در این فولاد، علاوه‌بر افزایش مقاومت به خوردگی، سختی‌پذیری آن را نیز افزایش می‌دهد. وانادیوم، با تشکیل کاربیدهای سخت، مقاومت سایشی و استحکام در دماهای بالا را توسعه می‌دهد. مولیبدن نیز، تحمل دماهای بالا را در فولاد آلیاژی افزایش می‌دهد. سایر عناصر تشکیل‌دهنده فولاد 1.3247 طبق جدول زیر است:
| کربن
C% |
%Si سیلیسیوم | %Mn
منگنز |
P%
فسفر |
W%
تنگستن |
V%
وانادیوم |
S%
گوگرد |
Mo%
مولیبدن |
%Cr
کروم |
Co%
کبالت |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1.05-1.15 | 0.70 | 0.40 | 0.03 | 1.20-1.90 | 0.90-1.30 | 0.03 | 9-10 | 3.50-4.50 | 7.50-8.50 |
برخی از کاربردهای فولاد 1.3247 عبارتند از:
برای ساخت انواع ابزار برش قوی مانند تیغه اره، مته، برنج، هاب‌دنده و برش فرز مناسب است. این ابزارها، در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی، هوافضا و ماشین‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
قابلیت ماشینکاری خوب و پایداری فولاد 1.3247، آن را به گزینه‌ای مناسب برای ساخت قالب‌های پیچیده و خاص تبدیل کرده است. قالب‌های پانچ، قالب پیچ و قالب‌های با فرم‌های پیچیده، از جمله کاربردهای این فولاد در صنعت قالب‌سازی هستند.
مقاومت به حرارت و سختی فولاد 3247، آن را برای ماشینکاری مواد دیرگداز و سخت مانند آلیاژهای تیتانیوم که در صنعت هوافضا مورد استفاده قرار می‌گیرند، مناسب می‌سازد. همچنین، این فولاد در ساخت پانچ‌های اکستروژن سرد و ابزار خان‌کشی نیز کاربرد دارد.
علاوه‌بر موارد فوق، فولاد 1.3247 در ساخت کاترهای فرزکاری، قلاویزها، غلتک‌های حکاکی و سایر ابزارها و قطعاتی که نیازمند استحکام و مقاومت بالا هستند، نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قبل از انجام عملیات جوش‌کاری، فولاد 1.3247 را در محدوده دمایی 150 تا 200 درجه سانتیگراد پیش‌گرم می‌کنند. این کار باعث کاهش شوک حرارتی، جلوگیری از اعوجاج و ترک و همچنین افزایش یکنواختی در ساختار و خواص فولاد می‌شود.
فولاد 1.3247، برای داشتن خواصی بهتر، نیازمند طی مراحل حساس و دقیق عملیات حرارتی است. این فرآیند با اعمال چرخه‌های کنترل‌شده، ساختار فولاد را تغییر داده و خواصی همچون سختی، چقرمگی، مقاومت به سایش و پایداری را توسعه می‌دهد.
پیش از هرگونه عملیات حرارتی سخت‌کاری، آنیل‌کردن فولاد 1.3247 در محدوده دمایی 800 تا 840 درجه سانتیگراد ضروری است. این فرآیند با حذف تنش‌های داخلی ناشی از فرآیندهای قبلی مانند نورد یا فورج، ساختار داخلی فولاد را یکنواخت کرده و آن را برای ماشینکاری و عملیات حرارتی بعدی آماده می‌کند.
برای رسیدن به سختی مناسب در فولاد 1.3247، آن را تا دمای 850 تا 950 درجه سانتیگراد حرارت داده و سپس به سرعت در محیط مناسبی مانند روغن یا هوا سرد می‌کنند. انتخاب محیط سردکننده به عوامل مختلفی از جمله ضخامت قطعه، شکل و خواص مکانیکی مورد نیاز بستگی دارد. سردکردن سریع باعث تشکیل ساختار مارتنزیتی شده و سختی فولاد را افزایش می‌دهد.
فولاد سخت‌شده، با وجود سختی بالا، بسیار ترد و شکننده است. برای بهبود چقرمگی و کاهش تنش‌های داخلی ناشی از سخت‌کاری، عملیات برگشت‌دادن در دو مرحله و در دماهای پایین‌تر انجام می‌شود. مرحله اول در دمای 560 درجه و مرحله دوم در دمای 530 درجه سانتیگراد انجام می‌شود. این فرآیند باعث کاهش جزئی سختی و افزایش چقرمگی و مقاومت به ضربه فولاد می‌شود.
در برخی کاربردها که نیاز به سختی سطحی بسیار بالا و مقاومت به سایش بالا است، فولاد 1.3247 را تحت عملیات نیتراسیون قرار می‌دهند. در این فرآیند، فولاد در محدوده دمایی 510 تا 530 درجه سانتیگراد در معرض محیطی غنی از نیتروژن قرار می‌گیرد. نفوذ اتم‌های نیتروژن به سطح فولاد و تشکیل نیتریدهای سخت، منجر به ایجاد لایه‌ای سطحی با سختی و مقاومت به سایش فوق‌العاده می‌شود.
انتخاب دقیق دما در هر مرحله از عملیات حرارتی فولاد 1.3247، نقش بسیار مهمی در دستیابی به خواص مکانیکی بهتر و عملکرد بهینه آن در کاربردهای مختلف دارد. این موضوع، حتی روی قیمت فولاد تندبر نیز تاثیرگذار است.
| برگشت‌دادن | سخت‌کردن | آنیل‌کردن | نیتراسیون |
| مرحله اول 560/مرحله دوم 530 | 850-950 | 800-840 | 510-530 |
سختی این فولاد حدودا 227 در مقیاس برینل (HB) است. سختی، به‌معنی مقاومت بالای آن در برابر نفوذ یک گوی سخت تحت بار مشخص است. این مقدار از سختی در فولاد، به لطف ترکیب شیمیایی منحصربه‌فرد و عملیات حرارتی مناسب، حاصل می‌شود. حضور عناصری مانند کروم، وانادیوم، مولیبدن و تنگستن در ساختار این فولاد، تشکیل کاربیدهای سخت و مقاوم را به‌دنبال دارد.
فولاد 1.3247 با چگالی 7.81 گرم بر سانتی‌متر مکعب، در گروه فولادهای با چگالی متوسط قرار می‌گیرد. این میزان چگالی، در عین حفظ استحکام و مقاومت مکانیکی، وزن نسبتاً پایینی را برای قطعات ساخته شده از این فولاد به ارمغان می‌آورد. این موضوع، در کاربردهایی که کاهش وزن اهمیت دارد، مانند صنایع هوافضا و خودروسازی، اهمیت خود را نشان می‌دهد.
فولاد 1.3247 با رسانایی گرمایی 20 وات بر متر درجه سانتیگراد، در مقایسه با برخی از آلیاژهای فولاد ضدزنگ، رسانایی گرمایی نسبتاً پایینی دارد. درواقع، می‌تواند در برخی کاربردها که نیاز به انتقال حرارت سریع وجود دارد، مانند قالب‌های تزریق پلاستیک، یک چالش باشد. با این حال، در کاربردهایی که عایق بودن حرارتی مورد نیاز است، مانند ابزارهای برش در دماهای بالا، این ویژگی می‌تواند کاربردی باشد.
ضریب کشسانی فولاد 3247 حدود 228 گیگاپاسکال است که سختی و مقاومت بالای آن در برابر تغییر شکل الاستیک را نشان می‌دهد. با داشتن ضریب کشسانی بالا، در برابر نیروهای خارجی مقاومت کرده و تغییر شکل کمی اتفاق می‌افتد.
ظرفیت گرمایی فولاد 1.3247 حدود 429 ژول بر کیلوگرم درجه سانتیگراد است که همان میزان انرژی لازم برای افزایش دمای یک کیلوگرم از این فولاد به مقدار یک درجه سانتیگراد است. این فولاد با داشتن ظرفیت گرمایی نسبتاً بالا، می‌تواند مقدار قابل توجهی انرژی حرارتی را جذب کرده و از نوسانات دمایی شدید جلوگیری کند.
| دانسیته | رسانایی گرمایی | ضریب کشسانی | ظرفیت گرمایی |
| (g/c(m^3)) 7.81 | (W/m °) 20 | (GPA) 228 | (J/kg °C) 429 |
مزایا و معایب این فولاد آلیاژی به شرح زیر است:
حضور عناصر آلیاژی مانند وانادیوم، مولیبدن و تنگستن در ترکیب شیمیایی فولاد، قیمت آن را نسبت به فولادهای ساده افزایش می‌دهد.
| مزایا | معایب |
| چقرمگی و مقاومت به ضربه خوب | قیمت نسبتاً بالا |
| مقاومت به تغییر شکل | – |
| سختی و مقاومت به سایش مناسب | – |
برای تهیه فولاد 1.3247 باکیفیت و اطمینان از اصالت و مشخصات فنی آن، همکاری با تامین‌کنندگان معتبر و با سابقه در صنعت فولاد بسیار پراهمیت است. برای اطلاع از قیمت فولاد آلیاژی، می‌توانید با کارشناسان ما، تماس بگیرید. در سایت میهن فولاد نیز، علاوه‌بر مشاهده قیمت‌های روز، امکان مقایسه قیمت‌ها فراهم است.
بخش های مرتبط:
۰نظر ارسال شده است
نظر خود را در مورد مطلب فولاد 1.3247 چیست؟ کاربردهای فولاد 3247 | S2-10-1-8 بنویسید
